Pitztal 2017

Twee weken Pitztal

Twee weken naar sneeuw, vet! Heel de zomer naar uit gekeken, nu was het eindelijk zover. Samen met het TORR Elite SBX Team trainen op de gletsjer van Pitztal in Oostenrijk. In Pitztal was ik al eerder geweest voor een wedstrijd vorig jaar. Coach Martin en riders Toby en Kyle zijn nieuw voor mij. Martin komt uit Schotland, Kyle uit Engeland en Toby uit Australië. Inderdaad, twee weken Engels praten. Al een uitdaging op zich, vooral als je coach ook nog een zwaar Schots accent heeft. Het duurde ongeveer twee dagen om te wennen en ik voelde me helemaal thuis. Het Engels spreken ging daarna vanzelf.

De eerste dag na aankomst was een rustdag. Het team had al een aantal dagen snowboarden in de benen en ik kon zo mooi aan de hoogte en het Engels wennen. De rustdag hebben we doorgebracht met gezellig spelletjes spelen en knallen op de kartbaan in Innsbruck.

 

Trainingsweek

Maandag gingen we dan echt naar de gletsjer. Een lekker temperatuurtje van -15°C en zon. Dit is het weer dat we de hele week hebben gehad, top! In de eerste week hadden we regelmatig in de verschillende startsecties getraind die er lagen. Ook heb ik veel gewerkt aan lijnen rijden, flatboarden (board vlak op de baan houden) en ooggebruik in een course. Vanwege de vele sneeuwval en een aankomende wedstrijdweek hadden we daarna drie rustdagen. Ontspannen, wandelen en ‘spelen’ in de sneeuw en nog een dagje naar Innsbruck.

Dinsdag 28 november was de officiële trainingsdag voor de Europa Cup. Die dag was ook gelijk de kwalificatie gepland, in verband met het slechte weer van woensdag. De training voor de dames begon pas in de middag, dus in de ochtend lekker rustig aan. Na een trainingsrun hadden ze besloten de training voor de dames naar woensdag te verplaatsen. De course was te heftig en moest worden aangepast. Zonder een echte training zat de trainingsdag er weer op. Wedstrijd rijden is niet alleen een fysieke uithoudingsvermogen, maar ook een mentale.

24845270_2066902850247896_4401975757639778304_n(1)

Europa Cup

Woensdag was het lekker vroeg op, de gletsjertrein van 08.00 uur omhoog. Op de gletsjer was het weer niet al te best, veel wind en sneeuw beperkte het zicht. Na een aantal trainingsruns waren de heats. In mijn heat werd ik 3e. Uiteindelijk ben ik 29e geworden. Donderdag werd er gestart in de startsectie die lager ligt (van de Junior race in het weekend). In deze startsectie voelde ik me iets zekerder. Om door te kunnen naar de kwartfinales, moest ik me kwalificeren in de kwalificatieheats.  Dit is helaas niet gelukt, uiteindelijk ben ik 33e geworden. Wel ontzettend blij met dit resultaat, gezien het hoge niveau van de deelnemers. Er deden veel World Cup riders mee.

 

Junior Race

Vrijdag begonnen de junior races met een trainingsdag. Na de wedstrijd van donderdag en de trainingen de week ervoor durfde ik voluit te gaan. Dat was lekker. Zaterdag waren er eerst kwalificaties. Met de 22e tijd kwam ik net tekort om heats te mogen rijden. Zondag waren er meteen heats voor iedereen. Na twee spannende heats, waar ik beide 2e was geworden, zat ik in de kwart finale. In deze heat ben ik helaas 4e geworden, maar wat was het een super leuke en leerzame heat. Uiteindelijk ben ik die dag als 13e geëindigde. De eerste keer top 16 bij een FIS-wedstrijd. Ben ik er blij mee? ‘Yes, to the moon’ zoals Martin het verwoordde.

 

Na de superkoude wedstrijdochtend, – 30°C, was het zondagmiddag tijd om in dikke sneeuw naar Nederland terug te rijden. Deze twee weken waren super; andere coach, nieuwe trainingsmaatjes, veel geleerd en mijn Engels opgehaald (ik dacht er zelfs af en toe in).

 

Ondertussen ben ik al weer een week naar school geweest, heb wat examens ingehaald en ben ik alweer druk aan het trainen in de sportschool en op de borstelbaan in Uden. En zie alweer uit naar de volgende trainingsweek in Grasgehren, komende januari.

 

Dankzij mijn baantjes, hulp van mijn ouders en al mijn lieve sponsors heb ik deze trainingsweek mogen doen. Allen super bedankt!!